KEMİK ERİMESİ (Osteoporoz)

Kemik dokusu, tip 1 kollajen ve hidoksiapatit kristaller denilen özellikle kalsiyum ve fosfordan zengin minareller ile oluşur. Kemiğin dayanıklılığını bu minareller sağlar. Vücut çeşitli hormonlarla bu kemikte yapım ve yıkım faaliyetleri devam ettirerek kemiğin mineral dengesini korur. Çeşitli metabolik rahatsızlıklar ya da hormon değerlerinin değişmesi bu dengeyi olumsuz etkiler. Kemik minarellerindeki azalma kemiği güçsüzleştirip kırığa yatkın hale getirir. Bu duruma kemik erimesi denir.

 

Kemik erimesinin 2 tipi bulunur. Bunlardan en bilineni postmenopozal dönemde östrojen seviyesindeki azalmaya bağlı olarak görülen tiptir. Ülkemizde 50 yaş sonrası her kadın hastanın yılda bir kere kemiz yoğunluk ölçümü yaptırması önerilir. DEXA denen cihazla ölçülen bu yöntemde T ve Z skorları hesaplanır. Buna bağlı olarak T skorunun “-2.5” değerinin altında olması osteoporoz tanısını doğrular. Bu değer ne kadar düşükse hastanın kırık geçirme ihtimali o kadar artar.

 

Osteoporoz mutlaka tedavi edilmesi gereken ciddi bir hastalıktır. Doğru tedaviyi hastanın doktoru ile beraber seçmesi önerilir. Bu tedavi sayesinde hastanın kırık riski azalır ve kırığa bağlı görülebilecek mortalite ve morbiditelerden korunulmuş olur.